| Τ’ άρμα σου κρατώ και ‘συ πετάς,
Τι επίπεδο! Τι χάρη!
Είμ’ ο υμνητής της δικής σου ομορφιάς,
τ’ αρσενικό μου λογισμό φτιάχτηκε να συνεπάρει!
***
Δόθηκε άδεια για τέτοιο κάλλος, θεϊκή,
ως άλλη Λίνα Μόζα!
Τι να λέμε, η αύρα σου καθηλωτική,
ταυτόχρονα κούκλα, μα και σκερτσόζα!
***
Είν’ αυτό που λέω ακριβώς,
τόσο το έξω, όσο και το μέσα!
Τρόπος ζωής, μοντερνίζων παραδοσιακός,
με ήθος, χιούμορ, πίστη, μπέσα!
***
Τούτοι είν’ οι λόγοι, στο λέω απερίφραστα,
να σε θέλω σύζυγό μου!
Μιλώ ειλικρινά, μην το παίρνεις αψήφιστα,
σοβαρή κουβέντα έκανα με τον εργένη εαυτό μου!
***
Σ’ αγαπώ, αληθινά, τρυφερά, αθώα, παντοτινά…
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| |  | | | |  |
|