| |
Έμεινα εδώ καταμεσής, πια κουρασμένος,
σε ένα ερείπιο αναμνήσεων παλιών.
Μήπως την έπαθα και είμαι πια χαμένος,
στην αναζήτηση… Των νέων μου λαθών;
Αν είχα απάντηση θα ήξερα το μέλλον,
εγώ απαντάω, μοναχά, για παρόν,
τις ερωτήσεις μου τις έθεσα πριν χρόνια,
κι έτσι βαδίζω στα σημεία των καιρών.
Έμεινα εδώ μία στιγμή να πάρω ανάσα,
ειν’ ανηφόρα κι έχει ακόμα διαδρομή…
Αλλά ο διαβάτης φτάνει πάντα, όπου πηγαίνει,
αρκεί να έχει, θέληση να περπατάει…
Καλά τα κάνω κι έκατσα!
Να δω λίγο την θέα!
…Ξέρεις δεν είναι η ζωή μονάχα διαδρομή,
είναι οι πλαγές που βάδισες,
οι κορυφές που είδες,
τα ηλιοβασιλέματα,
και η καινούρια αυγή…
Στο τέλος πια στο προορισμό,
τι θα ‘χεις να θυμάσαι;
Δε θα ΄θελες τα όμορφα
να μείνουν στο μυαλό;
Με πίεση για πρόοδο,
και με βαριές ανάσες,
πόσο πιστεύεις δύσμοιρε,
να τ’ ευχαριστηθώ;
Καλά τα κάνω κι έκατσα!
κι υστέρα αναβαίνω,
κι αν δε προλάβω ύστερα…
σε επόμενη ζωή!!!
Έτσι κι αλλιώς,
να ζήσουμε είναι ό,τι μας μένει
και μένει πια στο χέρι μας
η μόνη επιλογή…
Είναι σημαντικότερο το πως θα ζεις την μέρα,
παρά η επιμήκυνσή, σε άχαρη ζωή...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
