| |
| | Ήταν ζόρικη |  | | | υπάρχει μια βασική μελοποίηση | | |
Ήταν ζόρικη
Δυό φιλιά της είχαν μείνει,
στου καθρέφτη το γυαλί,
να θυμίζουνε εκείνη
κι απομείνανε εκεί
και τα έβλεπα
και τ'άφηνα να μένουνε
κι ας ρωτάγανε οι άλλες
τι σημαίνουνε....
Ήταν ζόρικη,καβγάδιζε,δεν άντεχα
κι όλα τέλειωσαν με μιας και αναπάντεχα
τα φιλιά της ήτανε γλυκά και μείνανε,
στου καθρέφτη το γυαλί,να αργοσβήνουνε...
Την συνάντησα μια μέρα,
δεν μιλήσαμε,
η αγάπη κάρβουνο ήτανε
τη σβήσαμε
κι ας μιλάγανε τα μάτια,
το αφήσαμε,
τα καράβια φύγανε,
τους κάβους λύσαμε...
Νίκος Νασόπουλος 23-4-2025
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
koyloykakoselias
23-04-2025 @ 11:18 | ::theos.:: ::up.:: ::theos.:: Καλημέρα Νίκο | | Μαρία Χ.
24-04-2025 @ 09:35 | "τα φιλιά της ήτανε γλυκά και μείνανε,
στου καθρέφτη το γυαλί,να αργοσβήνουνε..."
Υπέροχος στίχος !!! ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | | **Ηώς**
24-04-2025 @ 20:31 | πολύ όμορφο! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
