| |
Η ματιά σου φέρνει ζάλη
Σε βλέπω ένα πρωινό
καθώς περνάς μπροστά μου
και μού ζαλίζεις το μυαλό
θολώνει η ματιά μου...
Η ματιά σου φέρνει ζάλη
δεν ξέρω σαν εσένα άλλη
που νά΄χει τόση ομορφιά
ανάβεις φωτιές μές στην καρδιά.
Τα τακουνάκια σου κτυπάς
στο πεζοδρόμιο πάνω
από μπροστά μου σαν περνάς
τα λογικά μου χάνω...
Με δυό ματάκια πονηρά
όταν περνάς κοιτάζεις
μού έχεις πάρει τα μυαλά
και την καρδιά ταράζεις...
Η ματιά σου φέρνει ζάλη
δεν ξέρω σαν εσένα άλλη
πού νά΄χει τόση ομορφιά
ανάβεις φωτιές μές στην καρδιά.
Όπου περνάς, όπου κοιτάς
παντού φωτιές ανάβεις
μού έχεις κλέψει την καρδιά
το έχεις καταλάβει...
Από την τόση ομορφιά
γυρίζει το κεφάλι
δυνατά κτυπά η καρδιά
στο νού μου φέρνει ζάλη...
Η ματιά σου φέρνει ζάλη
δεν ξέρω σαν εσένα άλλη
πού νά΄χει τόση ομορφιά
ανάβεις φωτιές μές στην καρδιά...
Πού-νά-χει-τό-ση-ο-μορ-φιά
α-νά-βεις-φω-τιές-μές-στην-καρ-διά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
