| |
Λεζάντα
Mε φίλαγες κι ύστερα γέλαγα
μισάνοιχτα είχα τα βλέφαρα
μα φτάνει η ζωή στον σταθμό.
Απότομα η νύχτα μεγάλωσε
στα σύρματα τ’ όνειρο σκάλωσε
αλλάζει η ζωή αριθμό
Γραμμένη με φως η λεζάντα μας
στο τώρα, στο πριν και στο πάντα μας.
Γι’ αυτό το «ποτέ», μη ρωτάς.
Θα είναι ο ψεύτικος χρόνος μας
αόρατος φράχτης στον δρόμο μας.
Χρωστώ στη ζωή και χρωστάς
Τα βλέφαρα κλείνω κι εσύ με φιλάς
απόψε το ξέρω, διπλά μ’ αγαπάς
Ψηλά στον αέρα το αντίο μας
κρατάμε μαζί το φορτίο μας
κουβέντα απόψε μην πεις.
Μισάνοιχτα θα ‘χω τα βλέφαρα
θα κλείσει η αγάπη τα πέλαγα
απόψε, δεν φεύγει κανείς
Ελένη Σωφρονίου Στρατή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
