| |
Ήταν το γάλα μουχλιασμένο
τα θέσφατα τους προσευχή
κι έφτασα δίχως ν΄ ανασαίνω
κάπως, σ΄ αυτήν την εποχή.
Έφτασα δίχως να βαδίσω
λες και τραβούσανε τροχοί
κι ήρθε η σειρά μου να τους πείσω
κι εγώ γι΄ αυτήν την εκδοχή
Μην μ’ ακουμπάς εδώ πονάω
είναι ένας πόνος μου παλιός
από τις νύχτες που ρωτάω
ποιος είναι ο άλλος μου εαυτός
Έχω ένα όνειρο σκισμένο
κάτι Σειρήνες στα μαλλιά
και ένα χάδι μουδιασμένο
από τα τόσα τα κελιά.
Μην μ’ ακουμπάς εδώ πονάω
είναι ένας πόνος μου παλιός
από τις νύχτες που ρωτάω
ποιος είναι ο άλλος μου εαυτός
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
