| |
Σε καρτερούσα, σαν διψασμένος που πηγή αναζητά
όλα τα όνειρα μαζί σου για να ζήσω.
Να σε κρατήσω, να σε πάρω αγκαλιά,
να χαϊδέψω και γλυκά να σε φιλίσω.
Ίσως σε θέλησα πολύ, ίσως να βιάστηκες κι εσύ
κι ο ουρανός έφερε θύελλες κι ανέμους.
Σε είδα μόνο μια στιγμή, ύστερα χάθηκε κι αυτή
σε αναμνήσεις με τυφώνες θυμωμένους.
Πάνω σε γκρίζο ουρανό χαράζω χρώμα ζωηρό να σε θυμάμαι.
Να 'σαι το πρώτο που θα δω,
το τελευταίο πριν κοιμηθώ,
πως θα σε χάσω τώρα πλέον δεν φοβάμαι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
