| Ποτέ
Τις ώρες που τριγύρω σκοτεινιάζει
κι η θάλασσα τα φύκια της ξεβράζει
το κύμα πάει κι έρχεται
και ούτε που παλεύεται
η μνήμη που ακόμα με δικάζει
Την ώρα που η πόλη μου σωπαίνει
κι η νύχτα στο παράθυρο βαθαίνει
μου έρχονται τα γέλια σου
τα πήγαινε, τα έλα σου
κι εκείνο το «για πάντα» που επιμένει
Για πάντα είπες κι έληξε ο αγώνας.
Στο κάθισμα μιας άδειας πολυθρόνας
ακούω το ποτέ μας να φωνάζει
κι εκείνο το «για πάντα» μες στ’ αγιάζι
ακόμα ψάχνει δρόμο να περάσει
προτού αυτή η ζωή μάς προσπεράσει
Ελένη Σωφρονίου Στρατή
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| |  | | | |  |
|