| |
Με ακριβό πουκάμισο και καθαρά παπούτσια,
κατέβηκε από νωρίς, κάτω στην αγορά.
Αυτός ήτανε νεαρός και με πολλά πτυχία,
αριστοκράτης σίγουρα… βασιλική γενιά.
Πλησίασε τον έμπορο στάθηκε στη βιτρίνα,
εκείνος, πούλαγε όνειρα, μόνο με μετρητά!
Κάθισε το παζάρεψε, και από τα πενήντα,
ο έμπορος το πούλησε μόνο δεκαεπτά…
Γέλαγε ο αγοραστής, για αυτή την ευκαιρία,
με το μεγάλο όνειρο, π’ αγόρασε φθηνά.
Πήγε να φύγει ύστερα και πιάνοντας την τσάντα,
πολύ βαρύ του φάνηκε για να το κουβαλά.
Τον είδε τότε ο έμπορος και γέλασε ο δόλιος,
-Αυτός που έχει όνειρα, αυτός τα κουβαλά,
κι αν τα μεγάλα εκτιμάς, να μάθεις να ιδρώνεις,
γιατί ό,τι πλήρωσες φθηνά… κοστίζει ακριβά!
Έσβησε το χαμόγελο απ’ τον αριστοκράτη,
παράτησε το όνειρο σε κάποια γειτονιά,
Κάποια παιδιά που γέλαγαν, το βρήκαν για παιχνίδι,
και το καθένα άρχισε αυτό να κουβαλά…
Το όνειρο μεγάλωνε και έγινε αλήθεια,
και τα παιδιά που έπαιζαν μεγάλωσαν κι αυτά,
μεγάλωσαν κι οι πλάτες τους, γυμνάστηκαν στα χρόνια
που κουβαλούσαν τ’ όνειρο από μικρά παιδιά…
Χαμόγελα και μια ζωή γεμάτη με μεράκι,
φιλοτεχνούσαν τ’ όνειρο μ’ αγάπη και στοργή,
και κουρασμένοι πήγαιναν σε φίλους και σε γλέντια,
μα ήταν μέσα τους καλά γεμάτοι με ζωή.
Ο αριστοκράτης βασιλιάς έγινε με τα χρόνια,
κι ο θρόνος από αντίζηλους ποτέ δε υστερεί…
Έτσι μες στα προβλήματα θλιμμένος πια στεκόταν,
κι έψαχνε κάποιον να του πει, τι είναι η ζωή…
Είδε σοφούς και μέντιουμ, κήρυκες, φιλοσόφους,
μάγους, και επιστήμονες, καμία διαφορά.
Κάποιοι ήταν χαρούμενοι και άλλοι λυπημένοι
αλλά κανένας από αυτούς, δε μίλαγε απλά…
Αχ να ‘ξερε ο άτυχος όλη την ιστορία,
θα έβλεπε το όνειρο που είχαν τα παιδιά,
μα όπως είπα στην αρχή σα προοικονομία,
αυτός που έχει όνειρα... Αυτός τα κουβαλά!
…και ζει μέσα απ’ αυτά…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
