| |
Μα η νύχτα δεν περνάει
Λείπει αυτή πού αγαπώ
μόνος είμαι και πονάω
έχει φύγει από εδώ
παντού την αναζητάω...
Μα η νύχτα δεν περνάει
αργεί νά΄λθει το πρωί
η καρδιά όμως πονάει
όταν είναι μοναχή.
Μα δεν μού είπε ούτε γειά
έφυγε μέσα στο βράδυ
το έσκασε μές στην νυχτιά
μόνη μέσα στο σκοτάδι...
Όμως η ώρα δεν περνά
δύσκολα πιά ξημερώνει
δεν ξέρω άν με αγαπά
ούτε άμα είμαι μόνη...
Μα η νύχτα δεν περνάει
αργεί νά΄λθει το πρωί
η καρδιά όμως πονάει
όταν είναι μοναχή.
Ατέλειωτες είν΄οι βραδυές
και οι μέρες δεν περνάνε
όμως πονάνε τις νυχτιές
οι καρδιές πού αγαπάνε...
Πάντοτε κάνει παγωνιά
και δεν σταματά το δάκρυ
είν΄πεταμένες στην γωνιά
οι καρδιές σε μίαν άκρη...
Μα η νύχτα δεν περνάει
αργεί νά΄λθει το πρωί
η καρδιά όμως πονάει
όταν είναι μοναχή...
Η-καρ-διά-ό-μως-πο-νά-ει
ό-ταν-εί-ναι-μο-να-χή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
