|
Κοιταξα 2023
Κοιταξα στα βαθιά κι είδα εκεί,πάντα τα ίδια
ναυάγια αφημένα,σπίτι για τα απύθμενα νερά.
Κοιταξα στα βαθιά κι αντίκρισα εκεί ξανά,τα
ίδια πανια-φτερα,ιστία διαλυμένα,τόπος για
τα απύθμενα βρογχια και νερά.
Πάνω μύρια τα κύματα,κάτω μύρια τα κρίματα,
άμμος και χωμα-απομειναρια απ'τη ζωη-
ατέρμονη σιωπή,αβυσσαλεα πάθη,αβυσσαλεα
θαμπη,υδάτινες σκιές τάφων,μ'ολους τους
φόβους και τα λάθη.
Κάτω από μύρια κύματα,στην άβυσσο καλά
κρυμμένα,ανταριασμενα κρίματα,ναυάγια
φυλακισμένα,ποτε δεν ξέφυγαν,όσο κι αν
απλώθηκαν σε θάλασσες,σ'ωκεανους,
-ολα μετρηθηκαν-καποια ξεβρασμενα στις
ακτές,κάποια παροπλισμένα σε απύθμενα
βάθη,σε κάβους και σε μολους που δεν πρό-
λαβαν να δέσουν,ανταριασμενες μέρες,αντα-
ριασμενες νύχτες.
Κοιταξα στα βαθιά κι είδα εκεί ξανά,τα ίδια
πανια-φτερα,ιστία τσακισμένα,ωχρες υδα-
τιμές σκιές,καινούριες και παλιές,ποτέ δεν
ξέφυγαν όσο κι αν νόμισαν,πως άγγιζαν τη
στερια-ολα μετρηθηκαν-ναυαγια φυλακισμένα,
παροπλισμένα σ'αβυσσαλεα πάθη.
Κοιταξα και πάλι αντίκρισα,βαρκούλες και
καράβια,ν'αρμενιζουν πάνω σε μύρια κύματα,
πάνω από μύρια κρίματα,-ο,τι εμείς ξεχναμε-
κάποτε μας το θυμίζει η ζωή.
Ποτέ δεν νίκησαν,όσο κι αν απλωθηκαν-στη γη-
σ'ωκεανους,σε θάλασσες,νόμισαν πως άγγιζαν
τη στεριά,μα ήταν μέσα τους βαθια,ναυάγια
ξεβρασμενα,παροπλισμένοι τάφοι,το βάρος
που κουβαλούσαν,ανταριασμενα μνήματα,
ανταριασμενα κρίματα,ατέρμονες νύχτες και
μέρες.
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| |  | | | |  |
|