| |
Μιά μαζί και μία χώρια
Άχ βρέ ζωή, παλιοζωή
με το δάχτυλο μάς δείχνεις
στον δρόμο μας κάθε πρωί
πέτρες και αγκάθια ρίχνεις...
πέτρες και αγκάθια ρίχνεις.
Μιά μαζί και μία χώρια
ζούμε μές στην στενοχώρια
ακυβέρνητα βαπόρια
πού τα πήραν τα μποφώρια.
Μάς τυραννάς απ΄το πρωί
κι΄΄ωσπου νά΄λθει μεσημέρι
μάς έχει φύγει η ψυχή
ο καθένας μας το ξέρει...
ο καθένας μας το ξέρει.
Την μία μέρα σ΄αγαπώ
και την άλλη η σειρά σου
κι΄όποια μέρα εγώ πονώ
δεν το νοιώθει η καρδιά σου...
δεν το νοιώθει η καρδιά σου.
Μιά μαζί και μία χώρια
ζούμε μές στην στενοχώρια
ακυβέρνητα βαπόρια
πού τα πήραν τα μποφώρια.
Και όταν κλαίς εγώ γελώ
έτσι νοιώθω πιό ωραία
μές στην τρελλή χαρά γυρνώ
σε Αθήνα και Περαία...
σε Αθήνα και Περαία.
Μα τι να κάνω τώρα πιά
πού σε έχω συνηθήσει
σε θέλει πάντα η καρδιά
γιατί σ΄έχει αγαπήσει...
γιατί σ΄έχει αγαπήσει.
Μιά μαζί και μία χώρια
ζούμε μές στην στενοχώρια
ακυβέρνητα βαπόρια
πού τα πήραν τα μποφώρια...
Α-κυ-βέρ-νη-τα-βα-πό-ρια
πού-τα-πή-ραν-τα-μπο-φώ-ρια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
