| Κι ἂν φύγεις...τί;
Ἐδῶ θὰ’ σαι, σὰν ἄλλοτε, σὰν πάντα.
Κατακτητὴς τοῦ μυαλοῦ καὶ τῆς ψυχῆς μου.
Αἷμα ζεστό, βελούδινο στὶς φλέβες μου.
Αἷμα σου καὶ γώ, δικό σου αἷμα.
Κι ἂν φύγεις...τι;
Τὸ χέρι ποὺ κρατῶ ζεστὸ μὲς στὴν παλάμη μου
σφραγίζει τὴν αἰώνια παρουσία σου
στὶς ζάρες του μέσα χώρεσε ἡ κοινή μας ζωή.
Κι ἂν φύγεις ...τί;
Σὰν κατοικεῖς μέσα μου, καμιὰν ἀπώλεια,
καμιὰ ἀπουσία
ἡ μνημοσύνη πιὸ γερὰ εὐλογεῖ τὸν ἐνεστῶτα.
Σοῦ χαμογελῶ, μὲ σιγουριά.
Ἀνάλλαγη ἡ φλογισμένη οὐσία σου κρατεῖ μέσα μου.
Ἀνέσπερο φῶς, ὁδηγὸς κι ἑλκυστής,
γιὰ τὸ μονοπάτι τ’ ἀόρατου χρόνου.
Ἂν φύγεις, θὲ νὰ’ ναι τὸ φευγιό σου ἡ ἀπαρχή
Κι οὐχὶ τὸ τέλος.
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| |  | | | |  |
|