| |
Φαύλοι οι κύκλοι της αλήθειας, απειρία,
και αχαλίνωτη η θρέψη της ψευτιάς.
Δίκη της ύστατης ανάληψης, αιτία,
να γίνει μοίρας αυλικός ο βασιλιάς.
Λάβαρα θράσους σε εξέδρα αφασίας,
και εμποτισμός της Γης με δάκρυα του νου.
Υπήρξα δέσμιος των θέλω καζαμίας,
κι εσύ κρασί δικών σου πρέπει στο μενού.
Σύνθετο αύριο, αγάπη τροχοπέδη,
θολά υψίπεδα λαθραίας ηδονής.
Αλήτης άφησε σε τέλμα πια την λαίδη,
κι έτσι κατάντησε στα ίσως ασθενής.
Λάμψη μετέωρη ο έρωτας σαν έρθει,
δεν καθαγιάζει την καρδιά, μα την γερνά.
Καιρός λοιπόν η μοναξιά πια να επέλθει,
και κάθε εμπόδιο που βρει να προσπερνά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
