| |
Τώρα θα αγναντεύεις δυό θάλασσες
που άφησα σαν έφυγα στο μυαλό σου
Μία θάλασσα με αφρούς και κύμματα
που θυμίζει την θύελλα της σχέσης μας
και μια θάλασσα με απόλυτη νηνεμία
που θα κρύβει την απέραντη μοναξιά μου.
Δεν έχω και δεν μου πρέπουν τα δάκρυα
Δεν θέλω παρηγοριές και συμπόνιες
Θα έχω πάντα το μέτωπο μου ψηλά
Όσο ψηλά είχα εσένα στην ζωή μου
Όσα χρόνια ξόδεψα να σε κάνω Θεό μου
Όσους πόνους ένιωθα από τα αγκάθια σου
λέγοντας δεν πειράζει αύριο είναι άλλη μέρα
Όμως
Με γέλασε ο καιρός κι έφερε σήμερα το αύριο
το αύριο που άδειασε όλο το μέσα μου γιατί αγάπησα
γιατί αγάπησα παραφορα και τ αγκάθια σου
αυτά που πότιζα με αγάπη να ανθίσουν.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
