| Ο ήλιος λιώνει στον ορίζοντα
χωρίς φιγούρες, χωρίς ζητωκραυγές
σαν παλιός εργάτης
που τελειώνει τη βάρδια
και δεν περιμένει κανείς να τον χειροκροτήσει.
Η θάλασσα τον καταπίνει αργά
χωρίς πάθος
χωρίς θρήνο
σαν να ήξερε
πως αύριο πάλι
θα τον ξαναγεννήσει
για να τον χάσει ξανά.
Τίποτα το ρομαντικό εδώ
μόνο η ακρίβεια της απώλειας
μια πράξη τέλεια
όπως ένα βλέμμα που λέει
"είδα αρκετά για σήμερα"
Κάτι γλάροι πετάνε χωρίς νόημα
τα παιδιά φωνάζουν στην άμμο
λες και ο κόσμος δεν τελειώνει ποτέ
κι εγώ
ούτε ποιητής ούτε ήρωας
μόνο ένας τύπος με μάτια κουρασμένα
που κοιτάζει το φως να χάνεται
και νιώθει
όχι λύπη
αλλά έναν παράξενο σεβασμό
για τα πράγματα που ξέρουν πότε να φεύγουν...
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 1
| |  | | | |  |
|