| |
Πήγα να πιάσω το σωστό
και μου ξέφυγε απ’ τα δάχτυλα
σαν κέρμα σε σάπιο πεζοδρόμιο
το λάθος
με φίλησε στο στόμα
κάθισε δίπλα μου σε κάτι νύχτες
που ούτε ο Θεός δε θα άντεχε
μου έμαθε να πίνω
να γελάω με τα στραβά μου δόντια
να βρίζω ευγενικά
και να αγαπάω λίγο, πολύ, λάθος
το σωστό φοράει πουκάμισο
στέκεται ίσιο στην ουρά
περνάει τη ζωή του με προσευχές και κουπόνια
το λάθος είναι γυμνό
βρωμάει τσιγάρο
και σ’ ακουμπάει εκεί που πονάς
όχι για να σε γιατρέψει
αλλά για να δεις αν αντέχεις
κι εγώ,
με τις τρύπιες μου μπότες και τα λάθη μου παρέα
ξέρω πλέον πως το σωστό
είναι μια λέξη που φοβόταν πάντα να ζήσει
ενώ το λάθος
είναι μια ζωή που τόλμησα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
