| |
Ο θάνατος είναι ευγενικός
μια σκιά που περιμένει
σαν γέρος σκύλος στην πόρτα
δεν βιάζεται, δεν φωνάζει
Ο χρόνος όμως
αυτός είναι ο μπάσταρδος
σε ροκανίζει μέρα με τη μέρα
σου καίει τα μάτια στις οθόνες
σε γονατίζει στα φανάρια
σου βουλώνει το στόμα με ραντεβού
και σ’ αφήνει να ξεχνάς
πώς είναι να ζεις
Δεν σκοτώνει απότομα
σε ξύνει σιγά-σιγά
σου κλέβει τη μουσική από τα αυτιά
το άρωμα απ’ τις γυναίκες
το νόημα από τα λόγια
Κι όταν κάποτε ξυπνήσεις
μέσα σε σώμα ξένο
και σε καθρέφτες
που σε κοιτάζουν
με λύπηση
θα καταλάβεις
ο θάνατος είναι απλώς το φινάλε
μα ο χρόνος…
αυτός ήταν η πραγματική πληγή
Και θα ‘ναι αργά
όπως πάντα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
