| |
Όταν το εύθραυστο σώμα της που αγγίζω δε σπάει
πάντα παραξενεύομαι- πάντα αυτή μου γελάει.
Ψάξε, δε θα με βρεις μου φωνάζει και κρύβεται.
Μάλλον πέρασε η ώρα και ίσως πρέπει να φύγετε.
Σταματάω να τη σκέπτομαι -σταματά να υπάρχει.
Δημοκράτης στο απ'έξω της-με ιδέες μονάρχη.
Τελικά όλα είναι παιχνιδάκια του νου
και εγώ είμαι ένας ξένος που έχω έρθει από αλλού.
Υστερία και στέρηση προσπαθούν να με αγγίξουν
διαδίδουν πως με είχανε ή πως θα με πηδήξουν.
Κάποιοι ανάπηροι λόγοι που τα πόδια τους σέρνουνε
τον εαυτό τους θα πείσουν και ας μη το πιστεύουνε.
Ε, λοιπόν δε θα γίνω θύμα στον οργασμό της
και ας νομίζει πως είμαι Προμηθέας δεσμώτης.
Φταιν' τα κόπρια άραγε αν οι μύγες μαζεύονται?
Μέσ' την ίδια φωτιά δίκαια και άδικα καίγονται.
Φαντασμένοι στρατοί διεκδικούνε το σώμα της
που λαθραία έχω μπει και έχω φτάσει στο στόμα της.
Με ένα μόνο φιλί τη προδίδω -προδίδομαι.
Ξημερώσαμε εδώ και ήρθε η ώρα να φύγουμε.
Έρμαιο στις ορέξεις της άλλο δε θα μ'αφήσω.
Και χωρίς τους σπασμούς του οργασμού της θα ζήσω.
Μα αλοίμονο σε όλους όσους είναι εθισμένοι.
-Χαμογέλα μαλάκα, σου την είχε στημένη.
Ναι, μπορώ και γελάω όταν μου αγριεύει
στα παλιά μου στιχάκια τι είμαι ή τι πιστεύει.
Θα βρεθώ μία νύχτα να κοιτώ το χαμό της .
Μεχρί τότε σκασμός και ολίγη σεμνότης.
Ξέρω, δε με κατάλαβες μα έχεις μιά υποψία.
Ίσως πρέπει να μάθουμε τι έχει πάλι αξία.
Θα μπορούσα να πω πίσω από όλα τι κρύβεται
όμως πέρασε η ώρα- μάλλον πρέπει να φύγετε
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
