| |
Σου γράφω μ’ ένα δάχτυλο λιγότερο
το άλλο το πήρε μια απόφαση
που πάρθηκε σε αίθουσες
όπου τα χαλιά κοστίζουν
όσο μια ζωή στα χαρακώματα
Οι άντρες δίπλα μου είναι ζώα
όχι επειδή γεννήθηκαν έτσι
αλλά γιατί τους έπεισαν
πως το να λες ειρήνη
ενώ κρατάς τη σκανδάλη
είναι πατριωτισμός
που βρωμάει συμφέρον
Ένας φώναξε ελευθερία
και αμέσως μετά
τον σκέπασε θραύσμα από κάτι
που έπεσε για το καλό του
Κι εδώ, κάτω απ’ τον ουρανό της στάχτης
το νόημα αυτοκτονεί καθ’ οδόν
πριν καν προλάβει να χτυπήσει την πόρτα
λες και ο θάνατος χρειάζεται δημόσιες σχέσεις
Ξέρω ποιοι το σκέφτηκαν όλο αυτό
οι τύποι με το βλέμμα του σωτήρα
εκείνοι που βλέπουν τις πόλεις σαν πίνακες
και όταν τις ισοπεδώνουν
καμαρώνουν πως καθάρισαν το τοπίο
Σου γράφω γιατί κάποιος πρέπει
να θυμάται τον ήχο που έκανε
ο θάνατος όταν πέρασε δίπλα μας
σε μια γη που δεν άφησαν τίποτα όρθιο
εκτός από τα ψέματα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
