| |
Σε τούτο τ΄ ανεπίστροφο ταξίδι ακροβατώ
σαν σχοινοβάτης σε σχοινί κρότους χαράς εισπράττω
τη μια θαρρώ πως άγγιξα μεμιάς τον ουρανό
την άλλη όμως βρίσκομαι ξανά και πάλι κάτω
Τα πόδια μου κουράστηκαν σ' αυτή την επωδό
τα σύρματα, τα φράγματα του κόσμου τους προφήτες
κι όλο γυρεύω του καιρού να βρω το εμβαδό
σαρκαστικά όμως με τραβά σε χώματα μαγνήτες.
Κάπου θα υπάρχουν πηγαιμοί μακριά απ΄ τις στεριές
τα μάτια μου κουράστηκαν Ιθάκες ν΄ αγναντεύουν
με κούρασαν τα στίγματα, του χρόνου οι σκουριές
και να ζητώ παυσίπονα το νου που χαϊδεύουν
Σε τούτο το ανεπίστροφο ταξίδι περπατώ
σε χώματα που κρύβονται μέσα οχιές κι αστρίτες
τάχα ρωτώ ξεχάστηκα σ΄ αυτή την επωδό
και τα γιατί μου, γύρεψα, μαδώντας μαργαρίτες.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
