| |
Νοητέ μου ήλιε
Μίκρυναν οι μέρες, μίκρυναν κι οι νύχτες
άδειες καλημέρες, κούφιες καληνύχτες.
Πού να βρει το δίκιο πόρτα να χτυπήσει
πού να βρει έναν ίσκιο κάποιος να καθίσει;
Το ‘χεις πει μια μέρα, «χάνεται ο δρόμος»
το ‘χεις πει μια μέρα, «άλλαξε ο κόσμος».
Πόσα παραμύθια τρώνε την καρδιά μου;
Ψάχνω μιαν αλήθεια να ‘χουν τα παιδιά μου.
Νοητέ μου ήλιε, της δικαιοσύνης
πες μου πού τα βρίσκω τα κλαδιά μυρσίνης;
Λίγο να ζεστάνω, το παιδί που τρέμει
που το χαστουκίσαν, κύματα κι ανέμοι.
Ελένη Σωφρονίου Στρατή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
