| |
Μου λες πως έκλεψα την ευτυχία σου
Και έριξα σκοτάδια στη μαγεία σου
Δεν φτάνει που με πρόδωσες.. μ' απάτησες
Και κάθε μου αξία λεηλάτησες...
Η κάθε σου συγνώμη.. γόμα άχρηστη
Στην άσωτη πορεία σου την άπληστη
Τα λάθη σου χαράζεις ανεξίτηλα
Τα τρόπαιά σου χαίρεσαι.. τα κίβδηλα...
Κι αν πόνεσα.. καρφάκι δεν σου καίγεται
Λαθραίες ηδονές μόνον ορέγεσαι
Μια στάλα ανθρωπιάς δεν σου απέμεινε
Μια έρημος όλη η ψυχή σου έγινε...
Να χαίρεσαι και την αχαριστία σου
Και όλα αυτά τα άνοστα αστεία σου
Που σβήσανε το γέλιο απ' τα χείλη μου
Κι ανάψανε στο μνήμα το καντήλι μου...
Τί ήθελα τους έρωτες.. τα βάσανα ;
Μονάχα δηλητήριο ανάσανα
Για νά 'χουνε αέρα τα πνευμόνια σου
Με έπνιξες στην ψεύτικη συμπόνια σου...
Για μια στιγμή χαράς.. δέκα με πέθαινες
Και μιαν ευθύνη πάνω σου δεν έπαιρνες
Κι ακόμα φταίω.. τώρα που χωρίσαμε
Τα μάτια σου που δεν με λησμονήσανε...
27-6 2025
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
