| |
Φοβάμαι να πω.!...
κι όμως κάθομαι ..
σε μια σκουριασμένη
καρέκλα που τρίζει
και βγάζει φωνές
με χρώμα παλιό
αυτά που κοιτάζω
και βλέπω δε λέω ...
μόνο δύο λέξεις
θα δω.!
βλέπω
το χάσμα ανθρώπων
σε άλλες καρέκλες
πιο βολικές
κάποιες λίγο φθαρμένες
κι όμως εκεί..!
κάθονται .!
παράξενο..
πικρές οι εικόνες
πες μου πως βλέπεις
καρέκλα που τρίζει
ίδια από τότε έως και τώρα
χωρίς αλλαγές..
μόνο λίγο χρώμα
για αναπαλαίωση
πάλιες ιστορίες ...
και μια καινούργια
θα ξανά βγάζει σκουρια .!
πως λες μια αλήθεια
χωρίς να μιλάς..;
και όμως κάθομαι..!
είμαι παράξενο παιδί ..........^
πες μου τι βλέπεις
που δεν βλέπω εγώ..
το χώμα βουρκώνει
γιατί..;
κοιτάζεις μια χώρα
πως χάνει το φως
που ο ήλιος δε βλέπει.!
ξημερώματα ώρες
να φεύγουν ψυχές
στις σκέψεις μου
κλείνεις το στόμα .!
Καναπές κεντητός
με χρυσή κλωστή
πάλιωσε .!
στο μεγάλο γραφείο
χαμογελάς με δόντια σφιχτά.!
κι όμως κάθεσαι
έχεις γεράσει.. πια.!
με μια νέα καρέκλα
που βγάζει σκουρια.
και πάλι ξανά ..
αυτή μπορούσες..
να πάρεις..
πήγες
και έκλεισες το φως.!.;
που είναι τα όνειρα ..;
μόνο οτι βλέπω .!
που πήγαν τα τώρα
πες μου να ξέρω ;
ξεπλένεις
με αίματα τώρα .;
γιατί μου γελάς
με δόντια κλειστά .;
πες μου πως ζεις .;
νομίζω φοβάμαι
που κάθομαι πια
ειναι παράξενο κι αυτό..
στα δύο μέτρα κάθομαι
και με κοιτάζεις
γιατί.. σηκώθηκα
Φτιάχνεις μια χώρα
χωρίς ουρανό
αλήθεια αυτό κάνεις .;.!
κοιτάζεις αν φεύγω
μα εγώ θα γυρίσω
θα μείνω εδώ
πότε δε θα αφήσω
να
αλέθεις ανθρώπους
σκάβεις ψυχές.!
στο είπα και πάλι
μη μου μήλας
είμαι ενα παράξενο παιδί
θα μείνω εδώ ...
μη μου μήλας
Don al 2025
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
