| |
Αδεια η σκεψη και η ψυχη
σε μια αχάριστη εποχη
δεν εχω δύναμη
δεν έχω πια κουράγιο...
όλα τριγύρω σκοτεινα
η θάλασσα λυσσομανα
και δεν υπάρχει ούτε φάρος ούτε απαγγειο...
---------------------
Δεν έχω κάπου να πιαστώ
άλλο το βάρος δεν βαστώ
να καρτέρω μου απομεινε
το τελευταιο .. τρενο
που θα με πάρει μοναχο,
για το ταξίδι το στέρνο
αγωνιστή και μαχητή μα κουρασμενο
-------------------
Δεν μουχει μείνει αντοχή
να ξαναρχίσω απ την αρχή
Όπως ξεκίναγα στα ομορφα τα νειατα
παντου ορίζοντες κλειστοί
φυσάνε αγερες δυνατοι
και με δυνάμεις κι αντοχές πουνε φευγατα
----------------
γυρω με ζώνει ερημια
που μου πλακώνει την καρδιά
μακάρι ακόμη μια φορά να το μπορούσα
Όχι για εμένα μα για αυτους
που με αγαπούνε τους πολλους
σαν τότε απ την αρχή να προσπαθουσα.....
----------
Ολοι αυτοι που μ αγαπουν
δεν θα θελα να φορτωθουν
κι οτι αγαπησα ατελειωτο να αφήσω
μα ένας πονος με περνά
στου ταξιδιου μου τα στερνά
που δεν μπορώ τα τόσα μέτωπα να κλείσω.
--------------
Ετσι συμβαινει στην ζωη
έρχεται η σκληρή στιγμη
του ταξιδιού η ωρα
που δεν υπάρχει γυρισμός
και έρχεται ο χωρισμος
στης λησμονιάς και του αγυριστου την χώρα..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
