| |
Θυμάμαι
Θυμάμαι ήταν Τρίτη μεσημέρι
-τι φέρνει η ζωή, κανείς δεν ξέρει-
με κοίταξες κατάματα
και μέχρι τα χαράματα
ο έρωτας, μας έστησε καρτέρι
Θυμάμαι φύγαν μέρες, ήρθαν νύχτες
και σπάσαν στα ρολόγια μας οι δείχτες
φουρτούνιασαν οι θάλασσες
κι εσύ, που βλέμμα άλλαξες
με πρόδωσες με δύο καληνύχτες
Πώς γίνεται, για πες μου, οι αγάπες
ν’ αλλάζουν προορισμούς, ν’ αλλάζουν χάρτες;
Να έρχονται, να φεύγουνε
και πάντα να επιμένουνε
να μένουν της καρδιάς συνεπιβάτες;
Ελένη Σωφρονίου Στρατή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
