| |
Έλα
να βγάλουμε την πέτσα μας
και να γλιτώσουμε απ’ την επιφάνειά μας.
Να ξεψαχνιστούμε ως το κόκαλο,
να ταϊστούμε απ’ την πείνα των κορμιών μας.
Έλα
να ρουφηχτούμε μέχρι το μεδούλι,
να ξεδιψάσουμε τις ψυχές μας.
Με τα υπολείμματά μας να θρέψουμε
τη λύσσα των άγριων σκυλιών
και όλων των αδέσποτων
που ουρλιάζουν με το φεγγαρόφωτο.
Κι αν πουν για μας πως δεν υπήρξαμε
παρά μονάχα είμασταν μια δοξασία
ή μια θολωμένη φαντασίωση στην κούτρα κάποιου —
Eσύ έλα και ξανά έλα,
και......
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
