| |
Εγκλωβισμένος,
η Σκύλα και η Χάρυβδη
μου κάνουν τα γλυκά μάτια,
πίσω μου οι Συμπληγάδες
περιγελούν την ανδρεία μου...
Τρέχω στα κουλουάρ
των φαύλων κύκλων,
το φωτο φίνις
κάηκε στην εκτύπωση,
το τέρμα αφετηρία γίνεται
σαν την κορδέλα του Μέμπιους,
έξω και μέσα ένα και το αυτό.
Υπάρχω και δεν υπάρχω
τυχαία, σαν μια διακύμανση
του υφέρποντος κενού.
Στα μεγάλα μου κέφια
αντιλαμβάνομαι την προβολή μου
στον μαγικό καθρέφτη
του ψευδοευκλείδειου χώρου.
Ατελείς οι αισθήσεις,
ατελείς και οι κρίσεις...
Ο χώρος και ο χρόνος,
κίβδηλες ψευδαισθήσεις.
ζευγαρώνουν με πάθος,
γεννιέται το όνειρο,
οι αισθήσεις το συντηρούν,
η ύλη αργά και σταθερά
ξεθωριάζει, καμπυλώνεται,
το όνειρο τελειώνει,
μια νέα ημέρα ξεκινά...
Η φύση κινείται και μεταβάλλεται,
τρέπεται σε ουσία,
άχρονη και άπειρη οδεύει
στην αγκαλιά του πραγματικού.
Ένα βλεφάρισμα είναι όλα,
τα ενδιάμεσα έπεα πτερόεντα,
σαν τα παραμύθια της Χαλιμάς.
Ο φόρος της κυριαρχικής
άποψής μας για την ζωή,
είναι επαχθής
και συχνά τρομακτικός.
Μια βουτιά στο Χάος,
απεγκλωβισμένος
από τους περιορισμούς,
ανακαλύπτω κρυφή τάξη,
ιχνηλατώ δυναμικά
την ελλείπουσα πληροφορία,
ανοίγω διάπλατα
το παράθυρο στο Όλον,
σφυρηλατώντας τις λύσεις
στην πύρινη λαίλαπα των Φράκταλ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
