| |
ΒΓΉΚΑΝ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
Βγήκαν στους δρόμους τα παιδιά
με λόγια στίχων σαν καρφιά
ψάχνουν να βρούνε τους νονούς
να τους καρφώσουν στους σταυρούς
να ομολογήσουν
πως η δειλία τους
έγινε η ασυλία τους
με την πατριδοκαπηλία τους
Μια μόνιμη απειλή
οι αποφάσεις απ’την Βουλή
σαν τοκετού αποβολή
πλατεία μεγάλη η μικρή
στόχοι στην σκοποβολή
κι όλοι μεγάλοι η μικροί
θύματα για καταστολή
τα νικάει η αυθυποβολή
Κάθε πρωί κάτι ξανθές
με αμφίβολους εραστές
μπουγάδα βάζουν στα μυαλά
να τα ξεπλύνουν με σκατά
και μέχρι το άλλο το πρωί
ίδια σκατά ίδια ζωή
Λεωφορεία τραίνα και ταξί
φέρετρα γίναν στο μεταξύ
γέμισαν οι πόλεις με πρόβατα
που βόσκουν με επιδόματα
και τρώνε κομματόχορτο
κάτω από μπαζώματα
ενώ κάποιοι με φεράρι
πηγαίνουν στο παζάρι
Βγήκαν στους δρόμους τα παιδιά
με λόγια στίχων κοφτερά
πισώπλατα μη με χτυπάς
να βλέπω το μαχαίρι που κρατάς
θέλω στα μάτια να κοιτάς
αφού πονάω και δεν ρωτάς
Μη μου φωνάζεις τώρα μπρος
για σένα νεκρός η ζωντανός
πάντα ήμουνα μπροστά σου
ένα σκουπίδι στον κουβά σου
Πρέπει να πω στον εαυτό μου
είσαι ο μόνος που έχω για δικό μου
κιάς λένε ότι είσαι ένα τομάρι
εδώ μαζί μου να είσαι το καμάρι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
