| |
Σταχομαζώχτρες στης ζωής μας το αλώνι
Ο λίβας θεριεύει παίρνει φωτιά ο κάμπος
Οι παπαρούνες φλόγες μυστικές
γλείφουν τον ήλιο του μεσημεριού...
Κι όπως τα βράδια πέφτει η δροσιά
οι θημωνιές στήνονται προσεχτικά
Άλλοι μιλούν με τα φεγγάρια κι άλλοι μιλούν με ξαστεριές
κι Όσα απ'τα στάχια ο άνεμος δεν σκόρπισε
μαζεύονται προσεχτικά ..
λιχνίζονται στον άνεμο
ο σπόρος πολύτιμος χρόνο με το χρόνο, καιρό με τον καιρό
θεριεύουν τα γεννήματα
Κη Μάνα γη μας καλεί σε πανηγύρι τ'Αγιαννού
ανάβοντας φωτιές, θεριεύοντας ψυχές
Θεσμοφοριάζουσες
Σπονδές της ετοιμάζουν
να δεχθεί στη μήτρα της ξανά το σπέρμα τ'ουρανού της
Παντάνασσα Εσύ κυρά!
ανθίζεις τα χρυσάνθεμα
σταλάζεις δάκρια τ' ουρανού με το τραγούδι σου
η ηχώ σου κοχύλι στα πέρατα
Θάνατος και Ζωή
την Περσεφόνη καρτερούν
ν' ανέβει να καρπίσει τις ζωές μας
ακόμα μια γυροβολιά
κι άλλη μιά
κι άλλη κι άλλη....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
