| |
Οι ενοχλητικοί
(Ταμπάσκο)
Κάποιοι άνθρωποι γεννήθηκαν σκιές,
ανώνυμοι μέσα στο πλήθος.
Υποψίες προσδοκιών που διαψεύτηκαν.
Ο πόνος τους δεν βγάζει ήχο.
Υπομένουν το φορτίο στωικά,
καταραμένοι να είναι
στη λάθος πλευρά της ιστορίας,
στη σκοτεινή πλευρά της σελήνης.
Κομπάρσοι μα και κασκαντέρ.
Αφανείς ήρωες.
Απαραίτητοι, μα ταυτόχρονα αναλώσιμοι.
Περνάνε με ψιλά γράμματα
στους συντελεστές της ζωής.
Στα μπαρ θα τους βρεις κουρασμένους,
να πίνουν ένα τελευταίο ακόμα,
τρεκλίζοντας στην έξοδο,
προσπαθώντας να ακροβατήσουν στα σκοτάδια τους.
Στο διαμέρισμά τους θα ταΐσουν τη γάτα,
θα ποτίσουν το λουλούδι στη γλάστρα,
κι ο ύπνος θα τους πάρει
με το τσιγάρο αναμμένο,
μπροστά στην τηλεόραση
μιας ακόμα ταινίας με happy end.
Το πρωί, στις άχαρες δουλειές τους,
ίσως να σε έχουν εξυπηρετήσει
κάπου, κάποτε:
σ’ ένα κατάστημα,
σε κάποια αποθήκη,
σ’ ένα συνεργείο,
σε κάποια υπηρεσία,
σε ένα ταξί,
ή σ’ ένα ντελίβερι.
Κι αν σε κοιτάξουν λίγο παραπάνω στα μάτια,
σαν να ζητούν ένα σωσίβιο,
εσύ θα σκεφτείς:
«Τι ενοχλητικοί…»
Μα το βράδυ,
όταν τα χνώτα τους γλιστρούν στα όνειρά σου,
πες μου, μωρό μου,
τι γυρεύουν στο κρεβάτι σου
αυτοί οι ενοχλητικοί;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
