| |
Τα ανείπωτα
Μας φάγανε τα ανείπωτα, που οδηγούν στο τίποτα.
Μας φάγανε τα τέλεια, που φέρνουν τη συντέλεια.
Φιλάκι προδομένο
με αίμα νερωμένο.
Δε θα μας συγχωρέσω
που πέσαμε έτσι έξω.
Ανείπωτα γιατί
και η κραυγή βουβή,
το κλάμα στέρεψε,
το δάκρυ τέλειωσε.
Σε χαιρετώ με πόνο,
άλλο δε με πληγώνω.
Εγώ σ’ αφήνω πίσω.
Για πάντα θα σε σβήσω.
Ανείπωτα σε γνώρισα,
ανείπωτα σ’ αφήνω.
Έτσι απλά κουράστηκα
μάχη ζωής να δίνω.
Μας φάγανε τα ανείπωτα, που οδηγούν στο τίποτα.
Μας φάγανε τα τέλεια, που φέρνουν τη συντέλεια…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
