| |
Ηλεκτροφόρα σύρματα τρυπούν την αγκαλιά μου
Τις ώρες που η στέρηση στα μάτια με κοιτά
Και καταπίνω κλαίγοντας τ' αγέννητα φιλιά μου
Και με κερνώ στη θλίψη μου τσιγάρα και ποτά...
Ηλεκτροφόρες μέδουσες το αίμα απομυζούνε
Κι αργοκυλά το ρεύμα τους στις φλέβες της σιωπής
Τα ναρκωμένα κύτταρα καμώνονται πως ζούνε
Για λόγους επιβίωσης.. με ένστικτα φυγής...
Ηλεκτροφόρες θύμησες το "είναι" κυριεύουν
Ανάθεμα το ξόδεμα μακριά σου που βαστώ !
Μα σαν με γλύκα μου μιλάς.. τα μέλη γαληνεύουν
Και βρίσκω ένα στήριγμα γερό για να πιαστώ...
7-3-2009
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
