| Σοφία Στρέζου - Μια γυναίκα μόνη
Τρυφερές χειρονομίες και λέξεις
στεφανώνουν απαλά το απραγματοποίητο
και τη ραγισματιά ενός άστρου
που τρεμοσβήνει στον απέναντι τείχο
μια γυναίκα μόνη
σέρνεται σκυφτά ως το παράθυρο
αναπολώντας έναστρους ουρανούς
και φεγγάρια ολόγεμα
τότε που τρύπωναν δειλά
χωρίς ρωγμές
σε στρωμένα κρεβάτια
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| |  | | | |  |
|