άναψες φώς και γυρεύεις να δείς το ανήλεο κουνούπι
το άτιμο κρύβεται εντέχνως στο φώς ματαίως το γυρεύεις
αλλα εντόνως το νιώθεις καθώς στο σκοτάδι πλησιάζει
άςτο ν’αρχίσει να πίνει να γλυκαθεί να κολλήσει
με την κοιλιά γεμισμένη την ευκινησίατου θα χάσει
φτάνει οσο χάρηκε δέν θα πάει χίλια αυγά να γεννήσει
και στο σκοτάδι ακόμη θα το προλάβει μια μπάτσα
