Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αμάραντες ανασαιμιές
 ..Και ο ορίζοντας να κοκκινίζει και να σκανδαλίζεται..
 
Δραπέτης στον άνεμο σε γνώρισα
ηλιοβασίλεμα από 'κείνα
που εισχωρούνε εντός σου
μύριζες αύρα θαλασσινή και άλμη
ηδύφωτη αλκή έπνευσες μέσα μου
την πεθυμιά μυρίων παρεκτροπών ανέσυρες
ραίνοντας με ανασαιμιές αμάραντες το χρόνο
αμόλευτη νύμφη
των κρυφών μου σιωπών


t_t

"Ανιχνεύοντας ουρανό"


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 26
      Στα αγαπημένα: 6
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Ανιχνεύοντας ουρανό
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Τις σιωπές μου τις ξέρω, από τις λέξεις μου φυλάγομαι. / systaseis.blogspot.com
 
Άθη Λ.
07-10-2006 @ 00:59
Αυτο το στυλ γραφής σου Άνεμε της Ποίησης, το Λατρεύω!!!!!! ::love.:: καλημέρα!
ΠΡΩΤΑΡΗΣ
07-10-2006 @ 01:27
"την πεθυμιά μύριων παρεκτροπών μου
ανέσυρες"

Ποιήματα " από κείνα
που εισχωρούνε εντός σου"

Καλημέρα φίλε Αίολε ::smile.::
xanthi1
07-10-2006 @ 01:52
Υπέροχο Τάκη. Πολύ μου άρεσε.
Σκιά
07-10-2006 @ 01:56
Μαγεύει η γραφή σου Αίολε.Υπέροχα λόγια.Καλημέρα. ::smile.::
Αστεροτρόπιο (Jeny)
07-10-2006 @ 02:07
πανέμορφο όσο και το σχόλιό σου... καλημέρα!
~ Εφυγα ~
07-10-2006 @ 02:09
Εγώ, σ' ευχαριστώ που μου δίνεις την ευκαιρία να σε διαβάζω.....
Καλημερούδια!
neyro
07-10-2006 @ 02:38
υπεροχο το ταξιδι σου στον ανεμο και στη ζωη Ανεμε!
καλημερα ::smile.::
MARGARITA
07-10-2006 @ 03:13
Πόσο ερωτικό Άνεμε ....μέσα σε 10 στίχους ανασαιμιές αμάραντες ::love.::
seizeTHEday
07-10-2006 @ 03:32
Πανέμορφα τα συναισθήματα σου Τάκη!
Καλό Σ/Κ, να έχεις!
::yes.::
Τσακίρη Χαρά
07-10-2006 @ 03:33
Ειναι σαν να στεκομαι στο μπαλκονι την ωρα που ανατελλει ο ήλιος κι ενας γλυκος, απαλος άνεμος μου χαιδευει απαλα το προσωπο κι απο το ρίγος της στιγμης, τρεμει η καρδιά.......
Ετσι νιωθω σαν σε διαβαζω....... ::blush.::
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
07-10-2006 @ 04:22
Εγώ ποιητή σε γνώρισα και τώρα μούγινες δραπέτης...
(μεταξύ μας κι εγώ δραπετεύω καθε νύχτα...στα όνειρά μου) ::laugh.::
*Αναστασία*
07-10-2006 @ 05:12
Είναι τόσο υπέροχο, τόσο ερωτικό το ποίημα σου Αίολε που δεν έχω λόγια να σου πω. Απλά με παρασέρνεις σαν άνεμος και με γοητεύεις. ::love.::
annaΤi
07-10-2006 @ 05:42
μοσχοβόλησε.... ::rol.::
Ιουλιβέρτιος
07-10-2006 @ 06:34
Είστε όλοι σας πηγή εμπνευση για εμένα εδώ μέσα !!

Αίολε, είσαι πραγματικός ποιητής.
Ό,τι δικό σου έχω διαβάσει έως τώρα είναι απλά υπέροχο.
elli
07-10-2006 @ 10:41
Με μάγεψε...Πανέμορφο...Υποκλίνομαι!! ::yes.::
meursault
07-10-2006 @ 11:25
Nα' χα στην καθισιά και στην περπατησιά μου Αιολε, μια αυρα μόνο από τις μοναχοκόρες σκέψεις σου..μια όαση στο βήμα του αυγινού φωτός ..κυλάει ως λάλον ύδωρ...
Περιπάνος Δημήτρης
07-10-2006 @ 12:00
καλησπέρα φιλαράκι!!!πολυ καλο!! ::up.::
xazoula
07-10-2006 @ 13:24
ΚΑΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙΣ ΑΠΟ ΘΑΛΑΣΣΑ
ΟΤΑΝ ΣΚΑΕΙ ΣΤΟΥΣ ΒΡΑΧΟΥΣ ΤΟ ΚΥΜΑ
ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΑΛΛΑΖΑ
ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΛΥ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΠΟΙΗΜΑ
::love.::
Άθη Λ.
07-10-2006 @ 14:26
Έψαχνα για ανασεμιά
και είδα τ' όνομά σου
γι' αυτό και διάβασα ξανά
τούτο το ποίημά σου!!!! ::love.::
agrampeli
08-10-2006 @ 07:39
την πεθυμιά μύριων παρεκτροπών μου ανέσυρες

ραίνοντας μ΄ ανασαιμιές αμάραντες το χρόνο

θαύμασιο ::smile.::
Δήμητρα
19-10-2006 @ 03:12
Δραπέτης στον άνεμο σε γνώρισα

ηλιοβασίλεμα από κείνα

που εισχωρούνε εντός σου

μύριζες αύρα θαλασσινή και άλμη,

ηδύφωτη ολκή άνθισες μέσα μου

την πεθυμιά

μύριων παρεκτροπών μου ανέσυρες

ραίνοντας μ΄ ανασαιμιές αμάραντες το χρόνο

αμόλευτη νύμφη

των κρυφών μου σιωπών…

Κάθε λέξη,κάθε στίχος,κάθε ανασαιμιά σου,όλα πολίτιμα...
Συγχώραμε για το φτωχό μου σχόλιο,το ξέρεις καλά όμως
οτι κάποτε η σιωπή λέει πιο πολλά απο όλα τα λόγια του κόσμου...
Επιφυλάσομαι...
elsa98
10-03-2011 @ 16:38
την πεθυμιά μύριων παρεκτροπών ανέλκυσες
ραίνοντας με ανασαιμιές αμάραντες το χρόνο
αμόλευτη νύμφη των κρυφών μου σιωπών

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! καταπληκτικό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ειρήνη.Δ.
10-03-2011 @ 18:38
Ποιήματα από κείνα που χαράσσονται μέσα σου!!!

Καλό ξημέρωμα Τάκη!!! ::smile.::
αντικλείδι
11-03-2011 @ 00:29
ΑΙΟΛΕ μου , δεν είναι τυχαίο το ότι έχεις θαυμαστές (γενικά)
είναι που τους τρελαίνεις έστω με 2-3 γραμμές, γιατί έχεις την
τέχνη να λες την ουσία, άσε δε την παρουσία, δεν το συζητώ !!!
ALIROS
11-03-2011 @ 06:25
Δραπέτης στον άνεμο σε γνώρισα
ηλιοβασίλεμα από 'κείνα
που εισχωρούνε εντός σου
μύριζες αύρα θαλασσινή και άλμη
ηδύφωτη ολκή άνθισες μέσα μου
την πεθυμιά μύριων παρεκτροπών ανέλκυσες
ραίνοντας με ανασαιμιές αμάραντες το χρόνο
αμόλευτη νύμφη των κρυφών μου σιωπών
::love.:: ::love.:: ::love.::
στίχος
11-03-2011 @ 07:33

http://www.youtube.com/watch?v=l58DyZt4cNY&playnext=1&list=PL72FC637166CA441C

...μ α γ ε ί α..........με την ιδιαίτερη και ονειρική γραφή σου....!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο