| |
Όταν θα φεύγεις για τα πέρατα του κόσμου
Κι όμως θα μένεις στη δική μας γειτονιά
Πιο ξένος θά 'σαι όταν στέκεσαι εμπρός μου
Πιο ξεχασμένος μες στα γνώριμα στενά...
Η πιο μεγάλη.. η πιο άδεια απουσία
Στέκεται πλάι σου στις πιο φριχτές στιγμές
Καμμιά απόσταση δεν έχει σημασία
Όταν κοιτάζονται σαν ξένες οι ψυχές...
Νερό κι αλάτι οι σιωπές.. στάζουνε δάκρυ
Τα μάτια κόκκινα.. τα όνειρα θολά
Σαν δύο άγνωστοι στου έρωτα τα μάκρη
Παραδομένοι στην κακούργα λησμονιά...
Πού είναι κείνα τα κορμιά τα φλογισμένα ;
Πώς ξεχαστήκαν οι ανάσες οι καυτές ;
Απ' το μελάνι μου πια στράγγιξε η πένα
Κι από το αίμα μου.. οι φλέβες οι πικρές...
10-9-2025
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
