| |
Μην μου μιλάς για καθεστώτα
Γι’ αγάπες και υπερβολές
Μίλα μου αν θες στον ενεστώτα
.. Δεν γνωριστήκαμε προχθές…
Με ξέρεις – λες – όπως κανένας
Αλλά φοβάσαι ν’ αφεθείς
Ίδιος ο πόνος.. με της γέννας
Όταν στα δύο θα κοπείς…
Χαίρεσαι κι ύστερα λυπάσαι
Κι όλο απ’ την αρχή ξανά
Και προτιμάς μόνος σου νά ‘σαι
.. Κλείνεις όλα τα στεγανά…
Μα η στιγμή είναι οξυγόνο
Δίνει ανάσες στην ψυχή
Και παίρνει του κορμιού τον πόνο
Και πόθο στάζει στο φιλί…
Παλεύεις έρημος τις μέρες
Μάτι δεν κλείνεις τις βραδιές
Οι αναμνήσεις μας.. φοβέρες
Σε πλημμυρίζουν μ’ ενοχές…
Κοιτάς με μάτια δακρυσμένα
Μες στο απόλυτο κενό
Κι εγώ.. κενή πια από σένα
Πες μου.. τί άραγε κοιτώ ;…
6-9-2025
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
