| |
Ήχους ακούω απ' το καράβι μου ονειρικούς...
Είν' απ' το νησί της Καλυψούς...
Σ' ένα σπήλαιο λέγανε πως κατοικούσε
κι έναν Οδυσσέα εκεί όμηρο κρατούσε...
Της φαντασίας γεννήματα...
Στο νησί της τώρα πατώ
κ' η μελωδία με παρασέρνει...
Ηχόπλασμα...
Να πω την αλήθεια να μείνω εδώ δε θα 'θελα,
μα δε μπορώ να φύγω, το γιατί μακάρι να 'ξερα...
Ονειρόπλασμα...
Είν' η αλήθεια της εκθαμβωτική,
ξεσηκωτική...
Ηχόπλασμα...
Όσο τη σιωπή πασχίζω ν' αφουγκραστώ,
ο ρυθμός της με τρελαίνει, πάω να τρελαθώ...
Θανατοποινίτη μ’ έχεις βάλει στο μουσικό σου απόσπασμα...
Ό,τι θέλεις Καλυψώ,
μόνος, γυμνός, πού και πώς να σου κρυφτώ;
Ηχόπλασμα...
Κοτζάμ καπετάνιο ξελόγιασες μ' ένα σου κροτάλισμα
των μελωδιών σου θα 'χω αλύπητο βασάνισμα...
Ονειρόπλασμα...
Ποτέ άλλος από 'σένα πίσω δε γύρισε,
έστω κι έναν κανόνα να μην τήρησε...
Ονειρόπλασμα...Ονειρόπλασμα...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
