| |
Αναζητώ την απουσία σου
Εσύ σιωπή
Εγώ κραυγή
Εσύ το φως.
Εγώ η σκιά
Παλεύουμε με ξύλινα σπαθιά
την λερναία Ύδρα
απροετοίμαστοι και απεγνωσμένοι.
Ίσως σε αγαπήσω απόψε
σαν μουσική και σαν όνειρο.
Ζωγραφίζω
πάνω στην άσπρη σου μπλούζα
ένα ηλιοβασίλεμα
ίσως και ένα ολόγιομο
Αυγουστιάτικο φεγγάρι
όπως εκείνο το βράδυ
που αλαργινοί πειρατές των ονείρων
άφησαν το ξόανο της θεάς Αρτέμιδος
στην παραλία της χερρονήσου
και βεβήλωναν τα ιερά χώματα
πλάθοντας τις λέξεις
που σε αποκαθήλωσαν!
Κοιμάμαι μαζί σου
στο κάστρο της Ακροναξιάς
πάνω στο ξύλινο κρεβάτι
με τα άσπρα
σατέν σεντόνια
και όταν ξυπνώ
το κορμί σου
αναδυόμενο
από το κέντρο τη γης
καβάλα πάνω σε ένα ιππόκαμπο
ζωγραφίζει στον καμβά της ζωής μου
το κόκκινο της λάβας
την αίσθηση του αχαλίνωτου πάθους
και το σμίξιμο του απόλυτου.
Δέχομαι το χάδι σου
βάλσαμο στις ανοιχτές πληγές
μουσκεμένο από την αυγή
σαν να έρχεται
από τους ωκεανούς
που μας κυκλώνουν
και μας σεργιανάνε στο άπειρο.
Ξεκουράσου
και έλα μαζί μου
Δον Κιχώτες κι δυο μας
να αλλάξουμε τον κόσμο
έστω και με ψεύτικα σπαθιά.
Άκουσε τους ήχους των παιδιών
που πλάθουν με την γλώσσα της Ειρήνης
το κέντρο του σύμπαντος κόσμου.
Άκουσε τον άνεμο
πώς σε φωνάζει, ενώ καλπάζει
μέσα από τις σκιές
να σε σηκώσει, να σε πάει μακριά
ανάμεσα στους 25 κέδρους
στη παραλία της Γαύδου.
Άδραξε την ημέρα
ακούγοντας το αγαπημένο σου τραγούδι
ή βλέποντας ένα ηλιοβασίλεμα
μέσα από μια πόρτα αιωνιότητας.
Βάλε κάτω από το μαξιλάρι σου
λίγα όνειρα
να γεμίσει το δωμάτιο
με λεβάντα και λεμονανθό,
κι αλμύρα της θάλασσας.
Μέτρα την ζωή με χαμόγελα.
Οι καλύτερες μέρες
έρχονται μπροστά μας.
Να μου χαμογελάς!
Να σε ερωτεύομαι!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
