| |
Η απαλή σαφήνεια του φωτός τη στιγμή της ανατολής
με κάνει να φοβάμαι τη διαύγειά του περισσότερο από τις σκιές.
Είναι η στιγμή της εξιλέωσης των ψυχών
τότε δε μπορούν να κρυφτούν πουθενά.
Η ασαφής λαμπρότητα των κρίνων
- σα να προέρχεται από πανίδα άλλου κόσμου -
θαμπώνει το βλέμμα μου γιατί αδυνατώ να ξεχωρίσω τα χρώματα.
Η βροχή είναι σαν μια άρπα με τεράστιες χορδές
άλλοτε μαλακές και άλλοτε σκληρές
κι όταν το ψύχος πλακώνει τη ψυχή γίνεται απαλό χιόνι.
Ο λευκός μανδύας αντανακλά το ψύχος των ψυχών
κι όταν ξεσπάσει η θύελλα η βροχή μετατρέπεται σε χαλάζι.
Η τονωτική χαρά του νερού με την απαλότητα του χιονιού
ευφορία γεμίζει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
