| Κάθε σπίθα κι ένας παλμός
Κάθε φλόγα κι ένας λυγμός
Σαν τ’ αστέρια που πέφτουν στη Γη
Έτσι νιώθω, όταν φεύγεις εσύ
Ένα βλέμμα, δεν κρατάει το “ μαζί ”
Κι ούτε ένα « Σ’ αγαπάω » δεν αρκεί
Να καλύψουν το τεράστιο “ Γιατί ; ”
Με κουφαίνει εκκωφαντική σιωπή
« Κράτα με κοντά σου, μη χαθώ
Δίπλα σου να μείνω, όσο ζω »
Αυτό μου ‘πες από την αρχή
Είναι κάτι που το θες κι εσύ
Όμως τώρα, κάτι άλλαξε
Τις ισορροπίες τάραξε
Να γεμίζω με ερωτηματικά
Και το τέλος πλησιάζει βιαστικά
Κάθε σπίθα κι ένας διωγμός
Κάθε φλόγα κι ένας καημός
Χώρια σου, μέλλον δυστοπικό
Τι έχω κάνει και τ’ αξίζω αυτό ;
Ένα βλέμμα, δεν κρατάει το “ μαζί ”
Κι ούτε ένα « Σ’ αγαπάω » δεν αρκεί
Να καλύψουν το τεράστιο “ Γιατί ; ”
Με κουφαίνει εκκωφαντική σιωπή
Πού πηγαίνει η νύχτα το πρωί
Και το φως της, πριν εμφανιστεί ;
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| |  | | | |  |
|