| |
Σκιά
Ο χρόνος ήταν δίσεκτος με ανάποδη πορεία
η Άνοιξή μου έμπαζε από παντού χειμώνα
θαρρείς και κάποιος έγραψε αλλιώς την ιστορία
θαρρείς και κάποιος έσπασε τού νόμου τον κανόνα
Ο πόνος ήταν άπονος κι η μέρα μου φορτίο
ασήκωτο κουβάλαγε, στα άδεια της τα χέρια
πώς να δεχτώ το χτύπημα, πώς να σου πω αντίο;
Πώς να δεχτώ πως έσβησαν τού κόσμου μου τ’ αστέρια;
Αδύναμη απέμεινα με βλέμμα βυθισμένο
στα γόνατα μου έπεσα και σκάλισα την πέτρα
σου είπα όσα ήθελα με στόμα σφραγισμένο
και τη σκιά σου αγκάλιασα, πατέρα μου, πατέρα...
Ελένη Σωφρονίου Στρατή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
