| |
Το πρωί θα κινήσω
για ταξίδι μακρύ
τα παιδιά θα φιλήσω
να ` χουν πάντα γιορτή.
Θ` ανεβώ στο φεγγάρι
μ` ένα άσπρο φουστάνι
να με φωτίζουν οι φάροι
και να` χω στεφάνι.
Με παπαρούνες του Μάη
κόκκινο, άλικο βαθύ
θέλω η ψυχή μου να πάει
ψηλά, να εξιψωθεί.
Στα αστέρια, στη πούλια
στου αυγερινού τα μέρη
με δυο κλωναράκια γιούλια
να` ναι πάντα καλοκαίρι.
Το πρωί θα κινήσω
ένα ταξίδι μακρύ
τα παιδιά θα φιλήσω
και ένα λουλούδι στ` αυτί.
Στόλισμα θα` χω της ομορφιάς
ένα κυκλάμινο μικρό, ροζέ
τους δρόμους παίρνω της καρδιάς
και ψιθυρίζω ένα κουπλέ.
Εκεί στα μικρά φεγγάρια
θα φ ύγω δίχως μυστικά
και δεν θ` αφήσω αχνάρια
σε τούτα τα ανθρωπινά.
Πουλί να γίνω, περιστεράκι
ένα σπουργίτι στην αυλή
και θα` χω πάντα ένα ταιράκι
μες σε φωλιά ερωτική.
Δεν θα μιλώ τ` ανθρωπινά
θα κελαιδώ το δείλι
κι όταν θυμάμαι τα δεινά
θ` ανάβω ένα καντήλι.
1-10-2025
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
