| |
Τον καφέ μου σκέτο.
Το τσιγάρο σβέλτο.
Κρύο το νερό.
Πρωΐνή θολούρα
και αυτή η σκοτούρα,
σου πνίγει τον λαιμό.
Τόσα χρόνια,
τα φοράω στην πλάτη.
Πηδάω τον φράχτη.
Μηδενίζει ο χρόνος.
Στην αρχη είναι ο δρόμος.
Όμως;
Τα σκισμένα ρούχα,
τα φοράω πού'χα.
Κοιτάζω τον καιρό.
Χρόνια η πικρίλα,
κι αυτή η μαυρίλα,
δικό μου φυλαχτό.
Τον καφέ μου σκέτο,
το τσιγάρο σβέλτο,
δικό μου το ρητό.
Τώρα αρχίζουν όλα.
Και όλοι αυτοί στην καρμανιόλα.
Πίσω γυρνάει το άδικο
και το δικό τους λάφυρο,
κερί λειωμένο.Και σβηστό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
