| Περικαλιέμαι μην τύχει τύχη Άτυχη
θραύσματα φωτιάς...στάχτες,
να θολώνουν το προφανές
Ποιά οσμή έχει ο πόνος,
ποία γεύση η χαρά....
Ποιό το χρώμα του σπαραγμού;
όταν τρατάρεται το αυτονόητο
με θρύψαλα απανθρωπισμού
στο τραπέζι της δυστοπίας,
με λιωμένα μέταλλα και υλικά;
Η σφαιροποίηση της «νόησης» ασελγεί
στις χαρακωμένες προμετωπίδες του θυμικού.
Βραδύκαυστο φιτίλι η οργή,
ωριμάζει τις οπώρες,
σαν καρπίζουν τις εποχές,
με τις συνθήκες να τρέχουν σε άγριο καλπασμό
αναχαιτίζοντας την όποια φειδωλή εικασία
της παραπλάνησης....
Φωτεινή Α,Κ
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| |  | | | |  |
|