| |
Ξενυχτάω
Σ’ ένα σπίτι, που ‘χει πόνο, δίχως αύριο
Δεν ξεχνάω
Πως κατέληξε, η αγάπη, σε ναυάγιο
Ξεφυλλίζω
Το κρυμμένο, στο συρτάρι ημερολόγιο
Και δακρύζω
Μ’ έναν έρωτα, απ’ τ’ απόγειο, στο υπόγειο
Ποιος εγκατέλειψε και ποιος αγάπησε
Κι αυτή τη σχέση, στη μέση άφησε
Πες μου ποιος ξέχασε και ποιος προχώρησε
Όταν το τέλος, τους δυο μας χώρισε
Ποιος ενδιαφέρθηκε κι όλα τα έδωσε
Και τη ζωή του, σου αφιέρωσε
Πες μου ποιος έμεινε, τώρα πια μόνος του
Και μοιάζει να ‘ναι, γκρεμός ο δρόμος του
Ξεκινάει
Το μυαλό μου, να βαδίζει ως το άπειρο
Δεν χτυπάει
Μια ηλιαχτίδα, το σπασμένο μου παράθυρο
Αμφιβάλω
Αν θα είμαι λογικός πριν να ξημερώσει
Που να βάλω
Ό,τι άσχημο, τόσο καιρό, μου έχεις δώσει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
