| |
Αντηχούν οι λέξεις στο μυαλό μου,
σαν τις κραυγές, κάθε φωνήεν που περνά,
μπλέκουν τα σύμφωνα με εκείνα που διαβάζω,
φταίνε τα μάτια μου, κοιτάζουν πιο γοργά.
Δεν έχει κάποια λογική για να αποδώσω,
οι συνειρμοί με βομβαρδίζουν συνεχώς,
είμαι αδύναμος στο νου μου να επιβάλω,
ποιος είναι ο τρόπος να διαβάζω δυστυχώς.
Σπάνε οι λέξεις στο μυαλό μου σε κομμάτια,
μένουν οι ήχοι μα τα σύμβολά αχνά,
έτσι συνθέτω τα νοήματα σε στίχους,
που διαθέτουν πλήθος… ορθογραφικά.
Πάρε παράδειγμα τη λέξη εξουσία,
εκ της ουσίας, στο μυαλό μου αντηχεί,
μ’ άλλο νόημα στην εποχή μας έχει,
εξουσιάζει πια σημαίνει διοικεί.
Καθώς διαβάζω «μια μορφή της εξουσίας»,
σκέφτομαι κάτι που η ουσία έχει μορφή,
κι αυτός μιλάει μοναχά για κάποιο άντρα,
που ότι θέλει, το εκφράζει με εντολή.
Σα να διαβάζω στο μυαλό μου άλλη γλώσσα,
πολύ μπερδεύομαι και ψάχνω ορισμό,
κι οι άλλοι ανίκανοι να μου το εξηγήσουν,
μου λένε άστο, με κοιτάζουν σα χαζό.
Αχ είναι δύσκολο λοιπόν να συμβαδίσω,
πώς να ορίσω της ουσίας τον καρπό,
με κάποιο τρόπο πως μπορώ να σταματήσω
κάθε νοήματος κατακερματισμό…
Έτσι σωπαίνω το μυαλό μου βασανίζω,
δεν υποκλίνομαι σε κάθε λογική,
μονάχα σκέφτομαι, συχνά δεν απαντάω,
καμία λέξη δε μου φαίνεται αρκετή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
