| |
Η σωτήρια λειτουργία του παχέος εντέρου
(Ταμπάσκο)
Το θετικό με το να κάνεις πράγματα
είναι πως δεν νιώθεις στο πετσί σου τη μοναξιά.
Νιώθεις βιοπαλαιστής, οικογενειάρχης, καριερίστας,
χομπίστας, ευαισθητοποιημένος πολίτης, οπαδός, καταναλωτής.
Είσαι — με λίγα λόγια — ό,τι κάνεις.
Δεν έχεις χρόνο να νιώσεις μόνος.
Το αρνητικό αρχίζει εκεί που τελειώνει το θετικό:
δεν έχεις χρόνο.
Δεν έχεις χρόνο να τα ξύσεις, να αράξεις,
να μην κάνεις τίποτα — ή, αν κάνεις,
να είναι κάτι καμένο, ηλίθιο, περιττό,
κάτι που να σε ισορροπεί.
Γιατί τώρα ίσως και να μην,
ίσως και να μπαντάρεις,
να πνίγεσαι απ’ τα καθήκοντα, το χρέος, τις υποχρεώσεις.
Κι όλο αυτό γιγαντώνεται —
σε μερικούς σπάει, εκρήγνυται.
Στους πολλούς, αφομοιώνεται ή αποβάλλεται
σαν να ’ναι σκατά.
Σκατά!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
