| |
| | Το Σχήμα που Δεν Είχε Όρια |  | | | Μια ποιητική προσέγγιση του αόρατου, εκεί όπου η σκέψη μεταμορφώνει το άλυτο σε μορφή | | |
Στο κέντρο του κόσμου,
ένα σχήμα γεννιέται χωρίς όρια.
Δεν είναι τετράγωνο,
δεν είναι κύκλος,
είναι η σκέψη που αρνείται να υποταχθεί.
Με κανόνα φτιαγμένο από φως,
και διαβήτη που τρέμει από ελπίδα,
ο νους χαράζει γραμμές εκεί που δεν υπάρχουν.
Κάθε βήμα, μια απόφαση:
να πλησιάσει, να απομακρυνθεί,
να χτυπήσει το άρρητο με ρυθμό δυαδικό
διχάζει διχοτομώντας και διχοτομεί διχάζοντας
ένα, μηδέν, ένα, μηδέν
σαν καρδιά που δεν φοβάται το άπειρο.
Κι όσο το χάος γελά με τα σχήματα που δεν κλείνουν,
εμείς μεγεθυνόμαστε,
γινόμαστε παρατηρητές του μικρού,
μέχρι το τίποτα να γίνει μορφή.
Ο κύκλος του άρρητου, δεν μετριέται, αλλά σχεδιάζεται.
Το τετράγωνο του άρρητου, δεν μετριέται, και δεν σχεδιάζεται.
Το πρώτο είναι σχήμα που εμπεριέχει το μυστήριο.
Το δεύτερο είναι σχήμα που απαιτεί το μυστήριο.
Το πρώτο είναι πύλη.
Το δεύτερο είναι κλειδί που δεν έχουμε ακόμα σφυρηλατήσει.
Δεν ζητάμε λύση.
Ζητάμε να δείξουμε πως η λύση υπάρχει—
εκεί όπου η ποίηση σπάει τους κανόνες και τους μετατρέπει σε μοτίβα.
Εκεί όπου μια άγνωστη ακτίνα χτίζει κόσμους τετράγωνους
όπως η γνωστή ακτίνα σχεδιάζει κύκλους.
Υ.Γ. Το Ρυθμικό Ίχνος της Πολιορκίας : 10011100100011101101010010110010101111011010101001...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | | |
|
Skylight
21-10-2025 @ 13:15 | όσο το χάος γελά με τα σχήματα που δεν κλείνουν,
εμείς μεγεθυνόμαστε,
γινόμαστε παρατηρητές του μικρού,
μέχρι το τίποτα να πάρει μορφή ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
